Η νέα έρευνα έδειξε ότι η επαφή με κατοικίδια συνδέεται με αύξηση του κινδύνου εμφάνισης τρέλας κατά 40%! Ειδικότερα, η έρευνα συνδέει τα μικρά χνουδωτά γατάκια με κρίσεις πανικού και αγαποχαζομάρας με συμπτώματα που ξεκινούν από διάφορες κραυγές όπως 'awwwwww', 'ohhhh', 'τι γλυκούλιιιιιι', 'τέλειοοοοοοο' και μπορεί να φτάσουν μέχρι ζάλη, ταχυκαρδία, ανάγκη ζουλήγματος μικρού ζώου και αίσθηση απώλειας ελέγχου χεριού (που χωρίς να το καταλάβουν τεντώνεται και χαϊδεύει συνέχεια το γατάκι). Η απώλεια ελέγχου πολλές φορές είναι τόσο μεγάλη που παρά τα δαγκώματα και τα γρατζουνίσματα, συνεχίζουν τα χάδια για ώρες χάνοντας το ενδιαφέρον τους για οτιδήποτε άλλο και γενικά δε μπορούν.
Επίσης αίσθηση και ανησυχία προκαλεί η περίπτωση μιας έφηβος που βρήκε ένα γατάκι το οποίο τελικά και υιοθέτησε. Μέσα σε ένα χρόνο παράτησε το πανεπιστήμιο, χώρισε με το αγόρι της, τσακώθηκε με τους γονείς της ενώ γέμισε το σπίτι της με φωτογραφίες γατιών και μερικών κουταβιών γιατί και αυτά ψυχούλα έχουνε μωρέ μωρέ. Οι γονείς της ανησύχησαν όταν κάποια στιγμή δεν σήκωνε τα τηλέφωνα και κάλεσαν την αστυνομία να μπει στο σπίτι που της είχαν φτιάξει μέσα στο δικό τους, δηλαδή στο δωμάτιό της. Το θέαμα που αντίκρισαν ήταν σοκαριστικό: το γατάκι κοιμόταν κουλουριασμένο πάνω σε ένα στρώμα και όταν τους είδε γύρισε την κοιλίτσα του. Δεν μπόρεσαν να αντισταθούν και έτρεξαν να το χαϊδέψουν με αποτέλεσμα μέσα σε λίγα λεπτά να απογατοτρελαθούν πλήρως. Τελικά το δωμάτιο δεν είχε τηλέφωνο.
Και επειδή αυτή η ιστορία δεν οδηγεί πουθενά και βαρέθηκα να γράφω, δείτε εδώ όλα τα στοιχεία της νέας έρευνας και εδώ μιας παλιάς που είχα κάνει μόνος μου. Μάου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου